Copyright 2017 - De JeugdZaak

Is het CJG laagdrempelig? Het verhaal van de plaswekker

 

Door Martine Jansen op 21-2-2013

 

Over een laagdrempelig CJG is al heel veel gezegd en geschreven, maar is het CJG nu dan ook daadwerkelijk laagdrempelig? Stappen ouders binnen voor het stellen van een vraag? Weten ze dat er pedagogen beschikbaar zijn om ze te helpen met de opvoeding? Verwijzen huisartsen door naar het CJG bij opvoed- en opgroeivragen?  Ik vraag het mij af. Voor mijzelf gold dat in ieder geval niet, terwijl ik nota bene sinds 2001 professioneel verbonden ben aan dit vakgebied...

 

Toen mijn zoon van 9 nog steeds elke nacht in zijn bed plaste en zich daar erg voor schaamde, wist ik niet waar ik terecht kon met het probleem. Ik had gehoord over een plaswekker en ging naar de huisarts om te vragen of dit een goede methode was en hoe ik aan zo’n ding kon komen. Onze huisarts wist het niet en verwees mij vervolgens door naar mijn verzekeraar. Die moest ik maar bellen met de vraag hoe je zoiets moest regelen. Op mijn vraag of de methode met de plaswekker wel zou werken wist de huisarts ook niets zinnigs te zeggen. Ook niet over een eventuele andere methode overigens. De verzekeraar wist al helemaal niet waar ik het over had. Ze wisten,  nadat ik een half uur in de wacht had gezeten, te melden dat ik er zelf een kon kopen. De aanzienlijke kosten konden niet worden vergoed. Toen ben ik gaan googelen en kwam ik er via een heel oud foldertje van het CJG achter dat ik natuurlijk dáár mijn vraag kon stellen… Eureka! Na één telefoontje kon ik de volgende dag met mijn zoontje terecht bij de CB arts die na het stellen van een paar relevante vragen ons de dag erna - vrijwel gratis - van een plaswekker kon voorzien. Bovendien kon ze mij en mijn zoon goed op ons gemak stellen en legde uitstekend de werking van zo’n plaswekker uit. Opgelucht verlieten wij het CJG en zijn de volgende dag begonnen met de plaswekkertraining. Na twee maanden was mijn zoon van zijn probleem af en durfde hij weer bij vriendjes te logeren.

 

Er zijn vast meer ouders met dit soort vragen. En vast meer huisartsen die niet weten wat het CJG te bieden heeft. Hoe kunnen we er nou toch voor zorgen dat ouders én verwijzers aan het CJG denken bij dit soort vragen? Hoe kunnen we dat CJG nou echt laagdrempelig krijgen? Ik ben er voor om ons daar hard voor blijven te maken. In het belang van ons allemaal!